Pon un allo e unha cebola na túa vida.

Un día, ía paseando pola horta e non recoñecía o que tiña diante. Non vía nin as verzas. Cando de súpeto escoitei una voceciña que me dicía:
  -Oes, e logo ti non ves? Polo menos cheirarás.

 Eu non cría o que oían as miñas orelliñas. Mirei para arriba, mirei cara a dereita, mirei cara a esquerda...
 - Acabasme de pisar. Ten coidado por favor.

Cando mirei cara abaixo case caio de cu. Estábame a falar unha cousa loooonga, que botaba un arrecendo...
-Non me coñeces, son un allo.
- Non, ti non eres un allo. Un allo é coma un dente, bueno mellor dito é unha cabeza con dentes. E ti, perdoa amigo, non o eres.
-Escarva un pouco. -díxome o allo.

Que sorpresa levei cando ao escarvar atopei o que eu entendía por allo. Entón decidín facer unha campaña de poñer un allo e unha cebola na miña vida.

Cheguei a clase e fixen a proposta, e a todos os rapaces lles encantou a idea e decidimos plantar un allo e unha cebola.

 E facer un diario para seguir o seu crecemento.